Twee bewegende lijn had ik vandaag. De bovenste twee. Dat de wilde gans geleidelijk de heuveltop nadert en dat de wilde gans de grote hoogte nadert. Beiden lijnen geven geluk, of het ligt in het verschiet.
Toen ik over dit hexagram zat te mijmeren, moest ik ineens terug denken aan de boeken over Don Juan van Carlos Casteneda. Don Juan gebruikte allerlei technieken om bij Carlos Castenada zijn punt van aandacht te verschuiven. Lees hier energiepunt, daar waar zijn concentratie is gefocussed. Mensen zit over het algemeen vast op één bepaalde plek in hun zijn en van dit punt wordt de wereld beschouwd en naar gehandeld. Door hem los te weken van dit punt, werd hij naar andere velden van werkzaamheid gestuwd en kon hij nieuwe waarnemingen doen. Dit nieuwe punt, was altijd van tijdelijke aard. Na verloop van tijd schoot Castenada weer terug naar zijn eigen punt.
Zelf bedenk ik me nu, heb ik dit ook altijd ervaren bij lezingen van Hans Wesseling. Deze lezingen gingen over esoterie en alles wat daar aan vast zat. Er waren momenten dat ik zijn geïnspireerde woordenstroom helemaal kon volgen en van het ene Aha-moment naar het andere werd gevoerd. Liep ik dan later op de avond buiten dan vervloeide het weer en schoot ik terug naar mijn eigen punt van zijn. Toch had ik wel altijd het idee hierbij dat ik het niet verloren had, al die gedachten die het had opgeroepen. Het was alleen als een droom die langzaam vervaagt. Toch is de ervaring wel degelijk reëel geweest en mijn lichaamsgeheugen heeft het zeker opgeslagen.
Waarom vertel ik dit? De geleidelijk ontwikkeling draagt een zeer langdurig proces in zich. Carlos Casteneda heeft, als u zijn boeken heeft gelezen velen jaren doorgebracht met Don Juan. Hij heeft uiteindelijk op eigen kracht zich naar een ander punt van waarneming gebracht. (Door herhaling neemt de leerling de stof tot zich)
Don Juan is niets anders dan zijn katalysator geweest. Zo ook bij mij. Naast Hans Wesseling was er nog een andere person. Zij was mijn mentor en haar nimmer aflatende zijn, waarbij ik bijna dagelijks in verkeerde, heeft mij uiteindelijk los geweekt uit mijn punt van aandacht waar ik zat en na velen velen jaren is het mij dan gelukt om een nieuwe stabiliteit te realiseren. Dit durf ik nu toch wel zo neer te schrijven. Bij de bovenste lijn staat ook geschreven: “Geluk, hij kan niet in verwarring gebracht worden” Dit is een uitdrukking van dit nieuwe punt van zijn.
Voor mij is dit de essentie van mijn huidige worp.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten