I Tjing nr. 17 Swei / Het navolgen

Vandaag voel ik met totaal anders weer. Nadat ik gisteren nr. 12 De Stilstand had, wat resulteerde in een dag vol moeheid, veel slapen en apathie, voel ik me nu weer zoals ik me weer wil voelen. Geïnspireerd en vol Lust om weer eens wat te gaan schrijven over de I Tjing. We kunnen nu eenmaal niet altijd op de top van onze energie leven is mijn constatering wederom.

Vandaag was mijn worp Het navolgen dus, met tweede extra lijnen. De derde en de vijfde.

Over de derde. Han Boering stelt “Je verbinden met de man van ervaring, maakt dat je de kleine jongen verliest” Deze kleine jongen is het verhaal in de tweede lijn. Ik heb deze tweede lijn ook vaak gegooid in het verleden en moet u bekennen dat hij nog wel een opduikt. Eerlijk is eerlijk. Het verschil tussen deze twee lijnen geeft eigenlijk prachtig het verhaal weer over het Grote Zelf en het Kleine Zelf. Beiden Zelven zijn dus in ons Zelf terug te vinden. Het is niet iets wat buiten ons staat. Toch durf ik zo stoutmoedig te zijn dat het merendeel der Mensheid doorlopend in een staat van het Kleine Zelf verkeert. De kleine jongen is niets anders als een personificering van ons begeerte leven. Waar het merendeel der mensen in is ondergedompeld. De “robotten/slapers” zou Gurdjieff zeggen. Het mechanische leven. De animale driften. De Ik-gerichtheid en verzin zomaar door. Indien u hier volledig mee geïdentificeerd ben dan verliest u het zicht op uw ‘grote wezen’. Het is een leven vol lijden, verwachtingspatronen die niet worden vervuld, of slechts tijdelijk. Het is ook het bestaan waarin met Liefde met geilheid verwart. Hoe vaak wordt er niet gezegd ‘Ik hou van je!, daarmee bedoelend dat met sex wil met de ander. Want na de daad heeft men, indien goed uitgevoerd, toch even een tijdelijke gevoel van euforie en dit tijdelijke proces wat zich in het stoffelijke lichaam voltrekt verwart men dan met Liefde.

Doch Liefde, onzelfzuchtige Liefde, is iets wat bij de man van Ervaring behoort. Zijn pad is een steeds dieper contact te krijgen met de hogere doelstelling in de mens en het hem omringende universum. Dit proces wordt niet van de een of andere dag gerealiseerd. Het vergt tijd, veel tijd. Althans voor de meesten onder ons, want we zullen in ons zelf moet gaan zien wat de werkingen van de kleine jongen zijn. Alleen door dit inzicht in de verschillen kan met de verschillen oplossen en zo de krachten van deze kleine jongen op een constructieve laten invloeien in ons wezen.

Door dit diepere contact met de man van Ervaring zullen ook de uitkomsten in de I Tjing steeds weer nieuwe gedachten opwekken en het veld van uw werkzaamheid wordt dieper en groter en daarmee ook uw eigen verantwoordelijkheid.

Ik kan u zeggen dat zo’n dag als gisteren levend in een vorm van stilstand als een kwelling wordt ervaring, want ik voel me dan als een zombie afgesneden van waar ik thuishoor zo langzaam aan.

Over de vijfde lijn stelt Han Boering “Vertrouwen in het voortreffelijke. Geluk.” Daarin wordt verder gesteld dat mijn keuzen goed zijn en het ideaal dat je hebt gesteld is er een die bij me past en zal je geluk brengen. Dit is dus iets wat in het verschiet ligt en nog zal komen. Mijn ideaal is simpel gesteld een nauwere verbinding te hebben met de Man van Ervaring in mezelf en een steeds dieper inzicht in mezelf en het mij omringende. Het is een diep ‘snakken naar...’!

I Tjing nr. 12 P’I / De Stilstand

Toen ik vanmorgen om ca 12 uur mijn bed uit kwam, omdat ik eindelijk weer eens kon uitslapen, voelde ik het al. Een totale dufheid. Zo’n  dufheid die ik kan voelen als ik te lang in mijn bed heb gelegen, wellicht herkent u dit.

Ik deed mijn automatische handelingen en deed mijn I Tjing worp en daar was die dan: De Stilstand. Hoe toepasselijk, want het complementeerde mijn ‘voelen’ van dit moment. Een diep gezoem van leegheid, inspiratieloosheid en een opkomende hoofdpijn veroorzaakt door dit lange slapen. Maar wat een behoefte heb ik gehad de afgelopen week aan ongestoord slapen.

Het teken de Stilstand behoort ook in de cyclus van de maanden augustus/september als de levenskrachten zich weer los beginnen te maken en de nadere herfst zijn intrede gaat doen. Althans zo staat in het boek beschreven. Een mens kan nu eenmaal niet altijd vol zitten met inspiratie en ja, hoe onwaarschijnlijk dit bij velen kan klinken, we zijn een onderdeel van deze natuur.

Ik heb nog even nadat ik dit hexagram had gegooid en erover na had gedacht, een nieuwe gegooid. Ik had hexagram 24 de Terugkeer. Toen waren mijn levenssappen weer wat meer aan het vloeien. Toch houd ik mezelf maar even ‘down to the ground’.

“De leerling trekt zich op zichzelf terug en vermijdt moeilijkheden. Hij laat zich niet door prijzen eren” Dit terugtrekken doe ik al maanden, dan wel jaren lang in feite. Tevens -toen ik zo zat te denken- begin ik in mezelf verschillen waar te nemen, ten opzichte van het verleden. Hiermee doel ik op mijn houding en gedrag. Als voorbeeld kan ik u zeggen -kijkende naar de afgelopen week- dat ik een steeds grotere mate van zelfbeheersing ontwikkel. De afgelopen week laat zich het best vertalen als een ‘Disturbance in Paradise’. Dit door een week lang, 10 uur per dag, een eindeloos hakken en zagen onder mijn appartement. Dit omdat ze nieuwe tegelvloeren en wanden aan het maken waren. Dit ondergraaft mijn balans. Vroeger was ik in de aanval gegaan, had ruzie gezocht. Totaal verkeerd natuurlijk. Die dingen gebeuren nu eenmaal. Toch kon ik dat maar moeilijk verkroppen deze verstoring van mijn rust. Anno nu ben ik er heel anders mee omgegaan. Voor mij was het belangrijkste om niet uit mijn stabiliteit te geraken en koos ervoor, als het teveel van goede werd, naar buiten te gaan en daar me met andere dingen bezig te houden. Een futiel voorbeeld, maar toch wel essentieel in hoe ik nu in het leven sta.

Zo ook met deze Stilstand. Het zal vanzelf wel weer weggaan. Betere momenten zullen het ongetwijfeld opvolgen, waarin ik me weer geïnspireerd voel.