Aleister Crowley schreef ooit: “Everything that happens is an interaction between You and The Goddess”. Een andere uitspraak: “Het leven geeft je ‘die’ confrontaties wanneer je sterk genoeg bent, om dit te overstijgen”. Alles op ieders eigen niveau van zijn.
Naar mijn mening zijn dit geen loze kreten. Het zijn spiegels die je zelf schept en derhalve ben jezelf alleen maar instaat om deze spiegelbeelden te verhandelen.
Waarom schrijf ik dit nu na een tijdje van rust op dit weblog. Mijn gedachten over mijn eigen leven roepen dit op dit moment op. Er kunnen zich in het leven situaties voordoen, dat je wellicht moedeloos wordt van jezelf. Ik heb dat ook wel eens. Iedere dag intensief bezig zijn met de I Tjing, komt bij voort omdat ik het ‘juiste’ wil doen. In alles.
Ik kan niet anders meer. Automatisch roep je hiermee door onvolkomenheden in jezelf -je eigen dwalingen- hierdoor op. Juist door het Boeddhistische principe ‘Gij zult anderen niet beschadigen” in je leven op te nemen, worden je eigen tekortkomingen duidelijk(er). Het kan gewoon niet anders om tot ‘juiste’ inzichten te komen. Je dient ook in die ‘onvolkomen’ spiegels te kijken.
De I Tjing is naar mijn eigen inzicht een perfect medium om dit diepere schouwen te gaan ontwikkelingen. Uiteraard is dit niet altijd leuk. Maar zelfkennis is per definitie geen uitje naar de kermis. Daar is het “Rad” misschien een aardige bezigheid, maar het “Rad van het Leven” brengt ook die dingen aan het licht die onvolkomen zijn.
Nimmer mag men zich overgeven aan gevoelens van moedeloosheid, doch altijd scheppend ten opzichte hiervan staan en bedenken dat in wat voor situatie je je ook bevindt dat het ‘the Goddess’ is die je een spiegel voorhoud waar je in dient te verhandelen. Het liefst oorzaakloos doorgeven, zonder weer nieuwe gevolgen te scheppen.
Wat mijn meest essentiële waarneming is van dit moment, werkende met de I Tjing, is dat het schitterend weergeeft wat je ‘mentale toestand’ is. Alle schommelingen hierin worden prachtig weerspiegelt. Ook dat het leven, binnen de wetten van oorzaak en gevolg, jou / mij in staat stelt om binnen deze wetten te schommelen. Hoe kunnen we anders ontdekkingen doen over ons zelf. Toch zijn er ook momenten dat je je grens vindt. Zo’n grens wordt ondermeer schitterend weergegeven in hexagram nr. 3 De Aanvangsmoeilijkheid. En dan de onderste lijn (volgens Han Boering): Een eerste steen en een grafsteen, voordeel door de verblijfplaats te bestendigen. Voordeel door het aanstellen van helpers”.
“De tekst van de eerste lijn vertelt dat het hier om een geboorte gaat, of over de stichting van iets (eerste steen). Maar het gaat ook over de andere absolute levensgrens, het finale einde van iets.”
Dit is een mentale grens. Ga je hierover heen, dan zal dit vanuit mentaal oogpunt, gevolgen (uitwerkingen) hebben in de stofwereld. “Steek in geen geval de grens over”. Is zo’n andere statement. Dit zijn duidelijke signalen om te stoppen. Die keuze te maken binnen uw/mijn (mentale) spiegel en er niet meer op terug te keren.
Dit zijn geen ‘spelletjes’. Dit dient serieus genomen te worden.
Zelf weet ik heel goed waar dit verhaal overgaat. Het is verder aan u om uw eigen beschouwingen te doen, indien dit hexagram opduikt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten